گل همیشه بهار ( Calendula Officinalis )

خانواده : کمپوزیتا ( بومی اروپا )

ظاهر : این گیاه گلهایی تکی یا دو تایی در رنگهای زرد ، طلایی و نارنجی ایجاد می کند و تا 18 اینچ ارتفاع دارد

مراحل رشد : این گیاه در هوای ملایم ، با تابش کامل خورشید یا سایه ی کم و زمین نسبتاً حاصلخیز و دارای خشکی مناسب رشد می نماید . هنگام کاشت فاصله ی بین گیاه تا گیاه دیگر به اندازه ی 1 فوت ( 5/30 سانتیمتر ) باشد .

برای اینکه گیاه ی که در بهارگل می دهد در پاییز هم گل دهد 3/1 ( یک سوم ) گیاه را هرس نموده ، در تابستان به آن کود دهید  . در زمستان هم پشت پنجره ی رو به آفتاب یا محیط نورانی گل خواهد داد . برای رویش گلهای اضافه تر ، گلهای پژمرده را بچینید .

تکثیر گیاه : گیاه را در بهار ، اواخر تابستان یا در پاییز بکارید ( در آب و هوای معتدل ) . اگر آن را در پاییز می کارید ،تا پیش از یخبندان یعنی تقریباً 6 هفته قبل از زمستان آن را آبیاری کنید . 

نام های دیگری هم برای گل همیشه بهار وجود دارد که عبارتند از : میخک هندی ، هولس گلد ، ماری باد و کالاندولا

قسمت های قابل استفاده در پزشکی : گلها و برگها

ترکیبات موجود در برگ و گل همیشه بهار :

اسانسهای موجود در گل همیشه بهار دارای خواص ضد التهاب و آماس است . سایو نینهای تریپتوپن هم ممکن است دارای اهمیت باشند . گل همیشه بهار حاوی کاروتنوئید نیز می باشد . تحقیقات در مورد اثرات ضد سرطان و ضد ویروسی گل همیشه بهار همچنان ادامه دارد . 

تاریخچه ی پزشکی :

عقیده بر این بوده است که گلهای همیشه بهار در کاهش تورم ، درمان جراحات و یک مادهی ضد عفونی کننده می تواند مورد استفاده قرار گیرد .برای مصارف داخلی هم از اثرات آرامبخش این گیاه برای زخمهای مخاط معده و تورم آن استفاده می شده و می شود . گل همیشه بهار به عنوان ماده ی ضد انقباض عضلات ، مسهل ، صفرا آور ، عرق آور و درمان کننده ی زخم به کار رفته است  . دم کرده ی گلها را نیز می توان برای مشکلات روده ای و معده ای مانند زخم معده ، گرفتگی عضله ی معده ، کولیت و اسهال مورد استفاده قرار داد . برای درمان تب ، رفع دمل ، آبله و جلوگیری از استفراغ مکرر اثر بخش است .

ترکیب گلبرگهای له شده ی آن با  روغن زیتون تشکیل پمادی را می دهد که برای مصارف خارجی مانند بریدگیها ، کوفتگی ها ، جراحات و سوختگیها استفاده می شود .

دم کرده ی این گیاه برای تسکین چشم تحریک شده مناسب بوده و مسکن بیماریهای برونشیتی است . در در مان نارسائیهای کلیه ای نیز مورد استفاده قرار می گیرد . 

مقادیر مصرفی :

برای تهیه ی دم کرده ی گل همیشه بهار 200 میلی گرم آب جوش را بر روی 1 تا 2 قاشق چایخوری از گلهای همیشه بهار خشک شده بریزید و به مدت 10 الی 15 دقیفه در یک ظرف در بسته قرار دهید ، سپس آن را از صافی عبور داده و بنوشید .

حد اقل 3 فنجان از این دمکرده را در روز بنوشید . پمادهای تهیه شده از این گل نیز برای مشکلات پوستی مناسب است و برای درمان کچلی و ازبین رفتن قارچ پاهای ورزشکاران به کار می رود . 

مصارف خوراکی :

گلبرگهای این گل با طعم تلخ مطبوع خود در سوپ گوشت و ماهی ، سالاد ها و به عنوان مادهی رنگ دهنده به پنیر و کره مورد استفاده قرا رمی گیرد . در قرون وسطی از گل کامل برای تزئین غذا استفاده می نمودند .

ایمنی :

به جز مواردی که فرد به این گل حساسیت یا آلرژی داشته باشد ، موارد مضر یا اثرات سویی از این گیاه گزارش نشده است .

برای دانستن اطلاعات بیشتر ی در مورد گل همیشه بهار ( Calendula Officinalis ) به سایت زیر مراجعه کنید

www.GardenNotebook.com